Tags

Vakbonden ACV en ABVV starten samen met enkele milieuorganisaties een procedure bij het Grondwettelijk Hof tegen de ‘cash for car’-wet. De wetgeving brengt volgens hen geen soelaas voor problemen inzake duurzamere mobiliteit, luchtkwaliteit of klimaatopwarming. Het is vooral een (para)fiscale constructie waarvan duurzame mobiliteit en de sociale zekerheid het slachtoffer zijn.

Wat met detacheringen naar en vanuit landen waarmee België een bilaterale overeenkomst betreffende de sociale zekerheid heeft gesloten?

Op 11 juli 2018, amper 5 maanden na het ophefmakende arrest-Altun (zie HR Square, februari 2018), heeft het Europees Hof van Justitie zich opnieuw uitgesproken over het bindende karakter van de A1-verklaring.

Telt de activiteit die op het grondgebied van een andere lidstaat wordt uitgevoerd zonder akkoord van de werkgever mee bij het bepalen van de toepasselijke sociale zekerheid?

Wat de betoging van woensdag 16 mei op zijn minst duidelijk gemaakt heeft, is dat het debat nog niet afgelopen is. Er blijkt een enorme bezorgdheid over een ‘leefbaar’ pensioen en een niet te negeren woede over de huidige maatregelen (met onder andere een verhoging van de pensioenleeftijd). In ‘De grote pensioenroof’ wil pensioenexpert Kim De Witte aantonen dat het met andere maatregelen kan.

Op 9 april 2018 ondertekenden België en Nederland een nieuw samenwerkingsakkoord. Het beoogt een efficiëntere elektronische uitwisseling van gegevens “ter verbetering van de handhaving van de sociale-zekerheidswetgeving in België en Nederland”. Kortom, het gaat erom de sociale fraude beter te kunnen opsporen. Wat houdt het precies in?

Op 6 februari 2018 heeft het Europees Hof van Justitie zich opnieuw uitgesproken in een ophefmakende zaak omtrent het bindend karakter van de E101-verklaring (ondertussen vervangen door de A1-verklaring). Is alles omtrent de sociale zekerheid van de gedetacheerde werknemers sowieso in orde wanneer ze een E101 of A1-verklaring bezitten?

Een vonnis van de arbeidsrechtbank van Antwerpen van 16 maart 2017 (*) toont aan dat een slechte opvolging van een internationale tewerkstellingssituatie aanleiding kan geven tot een verlies aan wettelijk pensioen. Hoe kan zo’n verlies vermeden worden? Kortom, wat kan er fout lopen én hoe moet het dan wel?

Op 1 januari 2018 daalden de basisbijdragen voor de sociale zekerheid voor werkgevers met 5 procent. De werkelijkheid is echter minder positief. In realiteit schommelt de daling tussen 1 en 2 procent.

In een Europese context (Europese Economische Ruimte of EER en Zwitserland) (*) geldt als basisprincipe dat een persoon slechts aan de sociale zekerheid van één lidstaat onderworpen is. Voor werknemers en zelfstandigen is dat in principe de werkstaat. Bij grensoverschrijdende situaties is het echter vaak onmogelijk om één werkstaat aan te duiden (bijvoorbeeld omdat men tegelijkertijd in verschillende landen werkt of tijdelijk in een ander land werkt). Welke lidstaat is dan bevoegd voor de sociale zekerheid?