Ongeveer één op de drie werknemers heeft last van stress, een verstoorde slaap of psychische uitputting. Nederlandstalige werknemers hebben minder last van stress dan Franstalige.

Belgen willen wel graag carrière maken, maar niet ten koste van alles. Slechts een minderheid wil kost wat kost hogerop geraken.

Het middenkader ervaart de hoogste werkdruk in de organisatie. Minder dan de helft slaagt erin een evenwichtige balans te vinden tussen werk en privéleven. Het is dan ook de grootste groep in de organisatie die uitkijkt naar een nieuwe werkgever.

Sporten vermindert weliswaar de stress niet, maar het zorgt er wel voor dat managers hun frustraties niet uiten door hun werknemers slecht te behandelen.

Hoe meer de overheid probeert het welzijn van werknemers te reguleren, hoe meer het welzijn van werknemers verpest wordt. Overheidsmaatregelen om een betere balans tussen werk en privéleven te promoten, werken dan ook contraproductief.

Een kwart van de kantoormedewerkers kampen met chronische verveling. Dat heeft een directe impact op hun psychische en fysieke gezondheid. Medewerkers verjagen de verveling door chocolade te eten en koffie te drinken.

Kmo’s waren goed voor 85 procent van het netto-aantal nieuwe banen in de Europese Unie tussen 2002 en 2010. Dit percentage is aanzienlijk groter dan het aandeel van kmo’s in de totale werkgelegenheid. Alleen België vormt hierop een uitzondering. Hier komen de meeste nieuwe banen van grote bedrijven.

Het aantal ziektedagen van Belgische werknemers blijft elk jaar stijgen. In 2010 steeg het aantal vergoede ziektedagen met 5,4 procent, zowel bij arbeiders als bedienden.

Werknemers die flexibel werken, leven doorgaans gezonder. Ze hebben bijgevolg ook meer energie, slapen beter en hebben minder last van stress.

Migranten afkomstig van buiten de Europese Unie krijgen weinig kansen op de arbeidsmarkt. Van degene die toch een job hebben, werkt één op de drie onder zijn of haar kwalificaties. Vooral België scoort op dit vlak bijzonder slecht.