Sinds maart 2020 kunnen werkgevers een thuiswerkvergoeding toekennen aan hun werknemers die vrij is van belastingen. De fiscus en de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid (RSZ) legden het maximumbedrag van een thuiswerkvergoeding vast op 129,48 euro per maand. In het tweede en derde kwartaal van 2021 heeft de federale overheid het maximumbedrag tijdelijk verhoogd naar 144,31 euro per maand. De werknemer heeft er recht op als hij in de betreffende maand gemiddeld minstens één werkdag per week effectief aan thuiswerk doet. Het kan dan om een volledige dag per week gaan of om enkele uren per dag. Ook een volledige week telewerken per maand is voldoende. De thuiswerkvergoeding dekt de bureaukosten die de werknemer thuis voor rekening van zijn werkgever maakt. Dit zijn bijvoorbeeld kosten voor de inrichting en het gebruik van een bureau (huur, afschrijvingen), printer- en computermateriaal, kantoorbenodigdheden en nutsvoorzieningen (water, elektriciteit, verwarming, onderhoud, verzekering, onroerende voorheffing…) in de privéwoning van de werknemer.

Tijdens het tweede en het derde kwartaal van dit jaar betaalden gemiddeld iets minder dan 6 op 100 werkgevers (5,6 procent) thuiswerkvergoedingen aan hun bedienden. In dezelfde periode vorig jaar was dat nog 1,5 procent. Ondanks de stijging ligt het actuele percentage nog steeds erg laag. Het percentage bedienden dat een thuiswerkvergoeding ontvangt, evolueerde op erg gelijkaardige wijze (van 1,65 procent naar 5,6 procent).

De uitbetaalde thuiswerkvergoedingen bedragen van maart 2020 tot augustus 2021 gemiddeld 78 euro per werknemer en per maand, dat is 60 procent van het voorziene maximumbedrag van 129,48 euro en 54 procent van het tijdelijk verhoogde maximumbedrag van 144,31 euro. Slechts 5 procent van de werkgevers die in een thuiswerkvergoeding voorzien, betaalde het maximumbedrag of meer.

Het aantal werkgevers dat registreert op welke dagen hun bedienden thuiswerken, ligt een stuk hoger, nl. 11 procent. Niet elke onderneming die thuiswerkdagen registreert, betaalt dus een officiële thuiswerkvergoeding. Een deel van deze werkgevers betaalt al een andere vergoeding die thuiswerkkosten dekt (bijv. een forfaitaire onkostenvergoeding) of stelt materiaal ter beschikking (bv. laptop, telefoon, headset…) waardoor een thuiswerkvergoeding minder aan de orde is. Andere werkgevers registreren thuiswerk dan weer om kosten te besparen: voor die dagen kunnen ze namelijk de vergoeding voor woon-werkverkeer schrappen, terwijl een thuiswerkvergoeding als alternatief niet verplicht is. Niet alle werkgevers die thuiswerk organiseren, registreren dit.

Bron: Securex