Kandidaten met een Vlaamse naam kregen in 22,4 procent van hun sollicitaties een positieve reactie en in 11,2 procent meteen een uitnodiging voor een jobgesprek. Voor kandidaten met een vreemd klinkende naam lag dit met een kans van 16,1 procent op een positieve reactie en 7,8 procent op een uitnodiging duidelijk lager.

Professor Stijn Baert: “De kans op een uitnodiging voor personen met een migratie-achtergrond was zodoende 30 procent kleiner, wat in lijn ligt met het onderzoek van vijf jaar geleden. Dit is verrassend, aangezien de geteste werkgevers zich bij de Stad Gent schriftelijk verbonden hadden om niet te discrimineren.”

Geen discriminatie bij grote bedrijven

De resultaten zijn echter niet voor elke soort van kandidaten en bedrijven even alarmerend. Zo blijkt de discriminatie tegenover personen met een Turkse naam duidelijk groter dan tegenover personen met een Slowaakse naam. Die laatste groep sollicitanten bleek niet anders behandeld te worden dan kandidaten met een Vlaamse naam. Kandidaten met een Marokkaanse of Ghanese naam nemen een tussenpositie in.

De gevonden discriminatie werd grotendeels gedreven door kleinere bedrijven. Opvallend: bij de grote bedrijven werd geen significante ongelijke behandeling vastgesteld.

Ervaring wist ongelijke behandeling uit

Interessant vanuit wetenschappelijk standpunt is dat de gemeten etnische discriminatie bleek af te nemen naarmate kandidaten meer werkervaring voorlegden. Stijn Baert licht toe: “Indien men geen werkervaring voorlegde, kregen kandidaten met een Vlaamse naam dubbel zoveel uitnodigingen als kandidaten met een vreemde naam. Indien men kon bogen op 20 jaar ervaring, dan was er geen discriminatie meer.”

Dit leidt tot een paradox: personen met een migratie-achtergrond hebben werkervaring nodig om discriminatie te ontlopen, maar worden verhinderd deze ervaring op te doen.

Bron: Universiteit Gent (ugent.be)