Professor Pierre Devolder lanceerde zijn voorstel tijdens het Visiecongres van de SP.A. Om het Belgisch pensioenstelsel betaalbaar en aantrekkelijk te houden, stelt hij een virtuele spaarrekening voor. Daarop worden de pensioenbijdragen ingeschreven, die fictief worden gekapitaliseerd tijdens de hele carrière. Wanneer iemand met pensioen gaat, wordt dat virtuele spaartegoed omgezet in een lijfrente met een rentevoet die rekening houdt met de pensioenleeftijd en de levensverwachting op dat moment.

De rekeningen worden virtueel of notioneel genoemd. Er is immer geen reëel spaartegoed, omdat het repartitiesysteem behouden blijft (waarbij de huidige pensioenen worden betaald met de binnenkomende bijdragen van de huidige actieven). De ‘solidariteit tussen de generaties’ wordt dus behouden, maar tegelijk stelt het systeem het individu verantwoordelijk door een individuele rechtvaardigheid te introduceren. De uitkeringen worden immers rechtstreeks gekoppeld aan de geleverde inspanningen.

Dit systeem beloont meteen ook degene die langer werken. Het fictieve spaartegoed wordt groter met de jaren.

Is zo’n systeem haalbaar? In Zweden werd het enkele jaren geleden al ingevoerd. Durft België dit ook aan?

Bron: Trends.be