Dat blijkt uit onderzoek van Nele Peeters. In haar doctoraatsscriptie aan de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen van de Universiteit Antwerpen, met professoren Ria Janvier en Wouter Van Dooren als promotor, onderzocht Nele Peeters de spanning tussen Vlaamse sturing en lokale autonomie in personeelsaangelegenheden bij Vlaamse gemeenten.

Ondanks de grote hoeveelheid regels die door Vlaanderen wordt opgelegd, hebben de lokale besturen heel wat vrijheid om hun personeelsbeleid zelf in te vullen. Maar die vrijheid wordt amper gebruikt.

“De overgrote meerderheid gebruikt het voorbeeldstatuut dat het ABB (Agentschap voor Binnelands Bestuur) ontwikkelde. Maatwerk komt vooral voor bij grotere gemeenten. Ook de anciënniteit van de personeelsverantwoordelijke en het advies van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) vergroten de kans daarop”, aldus de Peeters.

Toch schakelen heel wat gemeenten externe consultants in. “Bedoeling is dat consultant en gemeente samen tot een beleid op maat komen”, zegt Peeters. “Uiteindelijk volgen veel gemeenten echter het model dat door de consultant zelf werd ontwikkeld. En vaak vertrekken die consultants van het ABB-model, zodat hun voorstel sterke gelijkenissen vertoont met het voorbeeldstatuut van het ABB.”

Heel wat lokale besturen zeggen dat ze in de nabije toekomst wijzigingen willen doorvoeren. “Dat is absoluut een goede zaak: het rechtspositiebesluit wil de gemeenten immers de kans bieden een modern en aangepast personeelsbeleid te voeren, zodat ze zich als een aantrekkelijke werkgever kunnen profileren.”

Bron: De Standaard