Ervaart u een stijgende werkdruk? Hoort u van vrienden, familie en collega’s ook alsmaar meer verhalen over ‘druk, druk, druk…’? De SERV komt met cijfers die aantonen dat de werkdruk inderdaad stijgt. Dat is zo in bijna alle sectoren, maar nog het meest in onderwijs en zorg & welzijn.
De SERV | Stichting Innovatie & Arbeid brengt sinds 2004 de werkbaarheid van jobs in Vlaanderen in kaart. Dat gebeurt om de drie jaar via een grootschalige schriftelijke bevraging over werkstress, motivatie, leermogelijkheden en werk-privébalans. Deze vier indicatoren bepalen mee of het werk werkbaar is. Na vijftien jaar metingen bevat de databank ruim 70.000 meeteenheden en kan de SERV hiermee de ontwikkeling van werkbaar werk op de Vlaamse arbeidsmarkt nauwkeurig in beeld brengen.
Een nieuw rapport, op basis van de meting in 2019, blijkt dat bijna vier op de tien (37,6 procent) werknemers kampen met hoge werkdruk. Dat is een stijging met een vijfde tegenover 2004 (31 procent).
Hoge werkdrukcijfers zijn geen goed nieuws want ze zijn de belangrijkste voorspellers voor de werkbaarheid van jobs in het algemeen.
Vrouwen onder grotere druk
Het valt op dat in alle deelgroepen van de werkbaarheidsenquête (geslacht, leeftijd, sector, beroep, ondernemingsgrootte) een vrij grote groep hogere werkdruk signaleert. Toch zijn er ook verschillen tussen de deelgroepen. Zo rapporteren vrouwen (39,5 procent) meer werkdruk dan mannen (35,2 procent).
De werkdrukcijfers liggen het hoogst bij directie- en middenkaderfuncties (53,1 procent en 42,8 procent), de grootste stijging zien we tussen 2013 en 2019 bij zorg- en onderwijsfuncties (van 28,3 procent naar 44,7 procent en van 25,6 procent naar 40,8 procent).
All-in-aanpak
De SERV ging in gesprek met dertien bevoorrechte getuigen om te zien hoe ondernemingen een effectief werkstresspreventiebeleid kunnen opstarten. De onderzoekers interviewden enkele sociale secretariaten, externe preventiediensten, consultants en experten uit de academische wereld en de overheid.
Volgens de geïnterviewden werkt het aanpakken van werkstress het best op het niveau van de hele onderneming. Daarbij is een draagvlak nodig van het management tot op de werkvloer. Er is ook nood aan een all-in-aanpak of integrale aanpak waarbij alle acties op elkaar zijn afgestemd en aansluiten bij de resultaten van de vooraf opgezette risicoanalyse. Losse initiatieven die zich richten op individuele ondersteuning zijn minder effectief of hebben soms zelfs ongewenste effecten.
Een integrale aanpak opzetten is echter niet eenvoudig. Het is voor ondernemingen vaak moeilijk om inzicht te krijgen in wat werkdruk en werkstress precies betekenen op hun werkvloer. Vaak wordt het pas echt zichtbaar en concreet als er zich problemen voordoen en de gevolgen zichtbaar worden door verloop, burn-out, absenteïsme of moeizame rekrutering.
Verder komt uit de gesprekken naar voren dat zowel intermediairs als ondernemingen vaak niet goed weten welke expertise nodig is en hoe die externe expertise te kiezen om hen bij te staan in het preventietraject. Met een betere certificering of kwalificatie zou het duidelijker zijn wie welke expertise heeft en wie met een geïntegreerde aanpak werkt.
LEES MEER OP HRSQUARE.BE
