Die verandering staat in het maatwerkdecreet dat het Vlaams parlement goedkeurde. Een grondige hervorming van de sector van de sociale economie was al langer nodig. Het huidige systeem is niet alleen bijzonder complex, maar ook niet helemaal fair. Zo kunnen reguliere bedrijven die mensen met een arbeidshandicap willen tewerkstellen, geen beroep doen op dezelfde subsidies als sociale-economiebedrijven.

Het maatwerkdecreet brengt hierin verandering. Voortaan is de subsidie verbonden aan de werknemer in de vorm van een rugzakje bestaande uit een loonpremie en begeleiding die het eventuele rendementsverlies opvangt.

Zo valt voor reguliere bedrijven de drempel weg om mensen met een arbeidshandicap aan te werven. Ze kunnen nu op dezelfde subsidies een beroep doen als sociale-economiebedrijven.

Voor personen met een arbeidshandicap betekent dit dat ze nog meer begeleiding op maat krijgen, ongeacht het bedrijf waar ze werken.

Nadelig voor kleine bedrijven

Zelfstandigenorganisatie Unizo is niet tevreden met het maatwerkdecreet: “Het maatwerkdecreet focust te veel op de collectieve inschakeling van doelgroepwerknemers in grotere bedrijven. Zo ontstaat een nog grotere kloof met de individuele inschakeling of met kleine bedrijven.”

Het decreet voorziet nu enkel ‘rugzakjes’ met steunmaatregelen, met name modulaire loonpremie en begeleiding, voor bedrijven waar minimaal 5 voltijdse equivalenten uit de doelgroep aan de slag zijn. “Dat komt neer op 7 à 8 werknemers. Deze drempel is te hoog en wordt ook nergens verantwoord.”

De organisatie vraagt pleit voor financiële stimuli en begeleiding voor elke doelgroepwerknemer, ongeacht de (grootte van) tewerkstellingsplaats.